zaterdag 18 augustus 2012

Vakantiequote

Moeder: "Ik zoek nog een leuke pot waar ik snoep in kan doen..."
Miek: "Hier ben ik!"

Gay in de Kerk


Afgelopen zaterdag, Kerstavond, ging ik met mijn vriendin en mijn ouders naar de kerk. Streng gelovig ben ik zeer zeker niet, maar met Kerst vind ik dat je naar de kerk moet. Niet zozeer omdat het moet, omdat het verplicht is, maar om te laten zien dat ik het geloof niet heb afgezworen. Een bevestiging aan mezelf, dat ik weet dat er een God is.
Hand in hand liepen we, mijn vriendin en ik. Het is maar een klein stukje naar de kerk. Gelukkig, want ik ben geen groot fan van lopen. Stiekem vind ik het wel een beetje spannend: het is de eerste keer dat we samen gaan. Nou ja, we zijn eens op een bruiloft geweest, maar dat is een ander verhaal. Dan ben je samen uitgenodigd, ze zijn ervan op de hoogte dat wij samen gay zijn en dat wij een stelletje zijn. Nu niet. We zijn niet speciaal uitgenodigd, hoewel natuurlijk iedereen welkom is. Zullen we raar aangekeken worden, gaat er gefluisterd worden? De kerk zal vol zitten met bejaarden. Niet alleen omdat het geloof onder jongeren minder populair is, maar vooral omdat ik in een bejaardenwijk woon.
We worden niet raar aangekeken en er wordt niet gefluisterd. Bij binnenkomst kijkt mijn vriendin om zich heen: ze is hier nog nooit geweest. Het is geen ouderwetse kerk, het is geen kruisvormig gebouw met kerkbanken, meer rechthoekig met stoelen en een afgeknotte kegel als koepel. 
Een beetje achteraan gaan we zitten, op onze "vaste plaats". De dienst is vrolijk met veel zang. Het zet me wel aan het denken: mag je gay zijn in de kerk? Hier wel, naar mijn idee. We waren niet overdreven aan het zoenen, alleen een klein kusje toen we elkaar een prettige Kerst wensten, en verder hebben we hand in hand gezeten. Prima, toch?
Gisteren zag ik een programma over jonge predikers in de Verenigde Staten. Een jong knulletje, negen jaar oud, schreeuwt bij een abortuskliniek dat ze niet hun kind mogen vermoorden. Verder in het programma vertelt zijn vader dat het knulletje de zondaars op het goede pad wil brengen. Een hele waslijst volgt: drugsgebruikers, drinkers, homoseksuelen, strippers, hoeren, hoerenlopers, verkrachters, afzetters... 
Waarom is homoseksualiteit een zonde? Als ik verliefd wordt op een persoon, en deze met respect behandel, voor deze wil zorgen en deze persoon dol en dolgelukkig wil maken, wat maakt het dan uit of deze van hetzelfde geslacht is? 
Maar ach, hier in Nederland zijn we een stuk toleranter. In mijn hoofd heb ik het citaat van mijn oom altijd nog.

donderdag 16 augustus 2012

Lekker puh!


Met mijn lieve vriendinnetje zat ik in de sprinter op weg naar huis. Het was een lange dag, een lange week geweest voor haar, en ze lag tegen mij aan met haar ogen dicht, vechtend tegen de slaap. Voor ons, aan de rechterkant, zat een viertal jongens, enigszins luidruchtig te zijn. Niet te druk om echte overlast te veroorzaken, maar je kon niet ontkennen dat daar wat jongens zaten die wilden stappen.
Ik lette niet echt op ze, tot een van hun in straattaal zei dat de conducteur eraan kwam. Ik keek verder het gangpad in en inderdaad: een eindje verderop stond de goede man kaartjes te controleren. Het groepje ging weg van de conducteur, ging ergens achter mij zitten. Jammer, dacht ik nog, zo kan ik ze niet in de gaten houden. Een van de jongens ging op 't balkon zitten (de ruimte waar de deuren naar buiten zijn, vroeger was dit echt een balkon), de anderen gingen een stukje verder naar achteren. De goede man controleerde onze kaarten en liep vriendelijk verder. Hij kwam bij de jongen op het balkon. Een moeizaam gesprek volgde. Enkele keren vragen of de conducteur zijn kaartje mocht zien. Eerst verstond de jongen het niet, daarna begreep hij het niet, wilde hij een kaartje kopen, en uiteindelijk, na toch minstens vijf minuten uit te stellen, liet hij zijn kaartje zien: het was allemaal in orde. 
Ondertussen was de trein aangekomen op Schiedam en rende het groepje jongens naar buiten om in te checken. "Zo, moest jij mij tegenhouden?" "Nee meneer, natuurlijk niet," kwam er in plotseling veel netter Nederlands uit. Jammer, dacht ik, dat ze hebben ingecheckt: nu worden ze niet betrapt, hij kan hoogstens zeggen dat hij ze zag inchecken op Schiedam, maar daar kun je geen boete op geven. De man draait zich om en loopt weg van het groepje jongens, zonder de mensen daar te hebben gecontroleerd.
Ik begreep het eerst niet: hij was nog niet klaar in deze coupe, waarom liep hij terug? Daarna viel het kwartje: het is al stom om in te checken om een boete te ontlopen, maar het is nog stommer om in te checken om de boete te ontlopen en vervolgens niet gecontroleerd te worden!

dinsdag 14 augustus 2012

Laat mij voor jou zijn!


Laat mij je beertje zijn,
zodat je tegen mijn warme vacht in slaap kunt vallen
Laat mij je aapje zijn,
zodat je weg kunt kruipen in mijn lange armen
Laat mij je olifantje zijn,
zodat ik altijd voor je kan zorgen
Laat mij je girafje zijn,
zodat ik voor jou gevaar kan bespeuren
Laat mij je hele dierentuin zijn!

zondag 12 augustus 2012

Verstoppertje


We spelen verstoppertje, jij en ik. Soms doet je familie ook nog mee. Ik verstop mij onder mijn deken, toch weten jullie mij te vinden. Dan verstoppen jullie je, ik ga jullie zoeken. Het is niet zo'n grote ruimte, minder dan 20 kubieke meter, maar jullie zijn meesters in het verstoppen. Toch ben ik een hele goede zoeker. Helaas, als ik jullie vind, gaan jullie er weer snel vandoor, zonder dat ik jullie heb gebuut. En als ik jullie dan buut, dan laten jullie zo'n gore bende achter. Bloed, benen, vleugels.. het zit echt overal! Meestal is het niet eens mijn bloed, dat vind ik nog wel het ergste. 
Laatst had ik een goede vondst. Daar zat jij, de snelste en de geniepigste, op mijn plafond. Toen ik bijna bij je was, vloog je weg, onder een poster. Ik rees mijn boek op en sloeg zo hard als ik kon. Nu ben je er niet meer, maar ik zal er niet om rouwen. Jullie hebben mijn nachtrust al meer dan genoeg verstoord.

vrijdag 10 augustus 2012

Een glimlach op haar gezicht


Je ligt te slapen. Naast me, in het eenpersoonsbed. Licht gefronst lig je te slapen: je hebt pijn.
Ik wil dat ik wat kan doen, maar wat? De zware paracetamol heb je al ingenomen en het is te warm voor een kruik. Ik kan niks doen, en dat doet pijn. Je ligt bij me, naast me, en ik kan niks doen om de pijn te verminderen. 
Je hebt je arm om mij heen geslagen en je hoofd op mijn schouder neergelegd. Mijn blik wisselt van de tv naar jouw gezicht. Voorzichtig streel ik je hand en er verschijnt een kleine glimlach. Ik lach mee en geef je een klein kusje, heel teder, op je voorhoofd. Je lach wordt groter, je knuffelt me. "Miekie" mompel je.
Voor even, heel even maar, is de pijn verdwenen. 
Met een streling en een kusje maak ik haar blij. Een gevoel van intens geluk straalt door mijn lichaam. Ik ben bang dat ze ervan wakker wordt, maar ze slaapt door, met een glimlach op haar gezicht en mijn hand in die van haar.

donderdag 9 augustus 2012

Miek is Uniek!

Psst, niet doorvertellen hoor, maar ik heb ingebroken op deze blog. Jen zit tegenwoordig nauwelijks meer achter haar laptop (te pijnlijk voor haar schouders), dus schrijft ze ook nauwelijks meer een blogje. Nu schrijf ik maar wat, omdat het toch zonde is als de blog niet vernieuwd wordt!
Maar ja, waar zal ik het over hebben? Als ik iets wil bespreken, zet ik het op mijn eigen blog. Ik kan hier wel neerzetten dat ik stapelverliefd ben, maar dat gaat de lezers vervelen. 
In plaats daarvan plaats ik wat oude blogs van mij hier, zodat er toch nog wat te lezen valt. ;-)