zondag 12 augustus 2012

Verstoppertje


We spelen verstoppertje, jij en ik. Soms doet je familie ook nog mee. Ik verstop mij onder mijn deken, toch weten jullie mij te vinden. Dan verstoppen jullie je, ik ga jullie zoeken. Het is niet zo'n grote ruimte, minder dan 20 kubieke meter, maar jullie zijn meesters in het verstoppen. Toch ben ik een hele goede zoeker. Helaas, als ik jullie vind, gaan jullie er weer snel vandoor, zonder dat ik jullie heb gebuut. En als ik jullie dan buut, dan laten jullie zo'n gore bende achter. Bloed, benen, vleugels.. het zit echt overal! Meestal is het niet eens mijn bloed, dat vind ik nog wel het ergste. 
Laatst had ik een goede vondst. Daar zat jij, de snelste en de geniepigste, op mijn plafond. Toen ik bijna bij je was, vloog je weg, onder een poster. Ik rees mijn boek op en sloeg zo hard als ik kon. Nu ben je er niet meer, maar ik zal er niet om rouwen. Jullie hebben mijn nachtrust al meer dan genoeg verstoord.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten