Postcrossing

Afgelopen maandag vroeg ik me op Facebook af, of Postcrossing wat voor mij zou zijn. Ik had er al meerdere keren over gelezen. Het idee om post van over heel de wereld te ontvangen, leek me super leuk! Zeker nu ik veel thuis zit, word ik altijd vrolijk van kaartjes.
Nadat meerdere FB-vriendjes zeiden dat ze het écht wat voor mij vonden, heb ik besloten me aan te melden.

De eerste avond trok ik meteen twee adressen, vol spanning waar mijn eerste twee kaartjes naartoe zouden gaan. Bij de eerste dacht ik 'mwah': Kaartje numero uno zou gaan naar Duitsland. Niet zo exotisch als ik me had voorgesteld. Met deze man had ik weinig gemeenschappelijke interesses, en hij wilde eigenlijk het liefst gewoon een 'standaard' ansichtkaart met typisch Hollandse dingen erop. Saai, zeker omdat ik net zulke leuke, fleurige en grappige kaarten gevonden had! Ik besloot een beetje dwars te zijn en een kaart te sturen van een grote zee, waar enkel de vlag van Nederland nog bovenuit stak. 'Greetings from Holland!' stond erop, met daaronder klein: 'Anno 2020.' Het is nog verdomd lastig om een kaart vol te schrijven aan iemand met wie je totaal geen gemeenschappelijke interesses heb! Dus blaatte ik een end weg over hoe leuk ik het vond dat dit mijn eerste Postcrossing-kaart was. En wanneer je iets groter schrijft dan normaal, is die kaart zo vol!
Toen die klaar was, drukte ik opnieuw op de knop om een adres te krijgen. Nu werd ik al iets enthousiaster. Kaart nummer 2 ging naar een meisje uit Rusland, van ongeveer mijn leeftijd. Een meisje met de droom om model te worden, die graag even haar foto's liet zien. Ik was een beetje sceptisch, maar de foto's waren prachtig en het meisje zelf kwam in haar profiel heel leuk over. Binnen no-time was de kaart die ik aan haar schreef, vol. Beide kaarten gingen dinsdag meteen op de post.

Gisteravond besloot ik nog een adres te trekken. Mijn moeder had een tas tevoorschijn getoverd waar nog een hoop leuke ansichtkaarten uit kwamen, dus het maakte niet zoveel uit dat mijn bestelling van FunnyCard nog niet binnen was.
Er kwam een adres uit Wit-Rusland tevoorschijn. Aan de username te zien was het een meisje van 14. Ik klikte door naar haar profiel om wat meer over haar te weten te komen, maar... Niks. Fijn. Wat moet je schrijven aan iemand waar je werkelijk NIETS van weet?! Gelukkig stond haar naam dan nog bij het adres, anders had ik d'r aan moeten spreken met haar nickname. Ik besloot voor dezelfde tactiek te gaan als bij de Duitse man waar ik weinig mee had; een eind weg schrijven over koetjes en kalfjes. Ik koos een grappige Boomerang-kaart van een roze indiaantje uit. Ik heb al gemerkt dat ik een bitch ben wat dat betreft: Als iemand geen moeite in z'n profiel steekt, steek ik er geen moeite in om een speciale kaart voor hen uit te zoeken.
Ik had de smaak nu wel te pakken en besloot een vierde adres op te vragen. Dit was een makkie; er stond weinig in het profiel van deze Poolse, maar wát erin stond, daar kon ik wel wat mee. Tevens schreef ze dat ze álle postkaarten leuk vond, dus koos ik er eentje uit die ik ook leuk zou vinden: Een cupcake. Ze woonde in een plaats waar ik ooit met school heen zou gaan voor een uitwisselingsproject, maar omdat ik naar een ander niveau ging, is dat niet doorgegaan. Ik wist dus wel het één en ander over haar woonplaats, wat ik haar enthousiast vertelde. Kaart versierd met kleurtjes en stickertjes, en ook die was klaar.

Deze twee kaarten waren net op de post, toen ik dacht: Waarom ook niet?! Je mag, als beginnende Postcrosser, maximaal 5 kaarten tegelijk sturen. Enthousiast vroeg ik ook adres nummer 5 op. Een jongedame uit Oekraïne, wiens profiel me helemaal enthousiast maakte. Er stond een heel verhaal over haar, haar hobbies, wat voor kaarten ze graag krijgt. Gelukkig had ik één kaart liggen waar bijna al haar wensen in naar voren kwamen: Een surfende koe! De kaart was te klein voor alles wat ik erop wilde zetten, en omdat ik er per sé nog stickers bij wilde plakken (want daar hield ze van), hoop ik dat het postkantoor nog een plek vindt waar ze kunnen stempelen :-P

Nu is het wachten geblazen, tot mijn eerste kaart arriveert. Iedere kaart heeft een registratiecode, en zodra de ontvanger deze invoert op de site van Postcrossing, kan ik weer een nieuwe kaart versturen. Zodra mijn eerste kaart is aangekomen, zal mijn adres ook in de grote adressen-bak terecht komen. Een andere Postcrosser zal dan mijn adres krijgen, en hopelijk krijg ik dan snel een leuk kaartje terug! Ik hou jullie op de hoogte!