Al een tijdje geleden reserveerde ik een hamstertje bij Sine Cera. Een dametje zou het worden, die - zodra ze oud genoeg was - hier een nestje zou mogen krijgen. Helaas wilde de mama-hamster niet zwanger worden, en toen ik eigenlijk de hoop al had opgegeven, kwam er ineens goed nieuws: Totaal onverwacht was ze dan tóch bevallen van een mooi hoopje roze, friemelende ukken! Er was inmiddels ook een ander nestje geboren wat mijn interesse had gewekt, dus ineens had ik een luxeprobleem. Want waar zou ik voor gaan? Ik besloot af te wachten tot ze wat ouder waren, om te zien welk ukkie mijn hart zou stelen.
Het tweede nestje bleek maar 1 dame te bevatten. Ik vond haar wel leuk, maar niet geweldig. Ik werd niet meteen verliefd zegmaar, wat voor mij toch echt een vereiste is als ik een hamster in huis neem. Van het andere nestje waren de geslachten nog niet bekend, maar toch was er al één ukkie wat voor mij in het oog sprong. Al vrij snel kreeg ik te horen dat het een dametje was, maar dat Sine Cera haar zelf zou aanhouden. Ik zette haar uit mijn hoofd en vond een andere dame uit het nest ook erg leuk. Ik focuste me daarop en was blij dat ik haar misschien zou krijgen.
Tot het moment dat we echt moesten gaan kiezen. Sine Cera besloot tóch maar een ander dametje aan te houden; degene die voor mij eigenlijk nummer 2 was. Maar dat betekende... Dat mijn #1 weer vrij kwam! Een mooi zilverroest dametje, of zoals Miek haar noemt: Mini-Védor. Want haar kleur lijkt best wel op die van het ventje die we al hebben zitten.
Er was nog één iemand voor me op de wachtlijst, dus ik durfde niet te enthousiast te worden. Misschien koos zij wel het hamstertje wat mijn hart had gestolen. Maar ze stelde me gauw gerust; ze zou een mannetje nemen. Toen was het aan mij. Volgens sommige mede-Hamsterforummers was het overbodig dat ik mijn keuze nog bekend zou maken, want het zilverroest meisje had mijn naam in koeienletters op haar voorhoofd staan. Toch werd het me nog gevraagd, voor de zekerheid. Misschien was ik wel van gedachten veranderd! Gelukkig was ik dat niet. Het zilverroest dametje mag hier over een week of 2 á 3, als ze oud genoeg is om het nest te verlaten, komen wonen. En wij zijn blij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten