Vanochtend hadden we eerst een uitgebreid zondag-ochtend-ontbijt: puntjes, krentenbrood, gekookte eitjes... Het was nog steeds erg rustig, veel werd er niet gezegd tijdens het eten. Toen we daarna met z'n allen in de hal gingen zitten, keken we de klok bijna vooruit. Iedereen verveelde zich, dus zaten we wat doelloos te kletsen, tijdschriften door te bladeren zonder echt te lezen, of met onze telefoons te spelen.
Ook de verpleegsters hadden niet zoveel te doen, dus zij besloten om als lunch voor iedereen broodjes gezond te maken. Mjam! Doordeweeks wordt er in twee groepen geluncht: de helft om 12 uur, de helft om half 1. Nu waren we met zo weinig dat de verpleging ons om 10 voor 12 al kwam roepen voor de lunch. Zelf aten ze ook gezellig mee. Het was best nutteloos, eigenlijk: we waren met 7 man en 3 verpleegsters. Dat is toch bijna een privé-verpleegster, als je bedenkt dat er normaal 25 revalidanten over deze afdeling banjeren!
Na de lunch was iedereen blij dat het rusttijd was: als je slaapt, gaat de tijd tenminste wat sneller voorbij! Uiteraard kon ik uitgerekend vandaag niet slapen. Toen ik eenmaal weggedommeld was, ging mijn wekker alweer. Balen! Gelukkig zijn de bezoektijden in het weekend van 1 tot half 9, en zouden mijn moeder en stiefvader om 2 uur komen. Inderdaad: vlak na mijn rustuurtje stonden ze voor de deur. Ik kreeg een grote kaart, het Flow Buitenboek en de Daphne's Diary. Heppie de peppie! Nu kom ik de saaie maandag ook wel weer door.
Het was lekker weer, dus maakten we buiten een wandelingetje. Onderweg zagen we nog een bruidspaar wat trouwfoto's aan het maken was, zo lief! Ook zit de tuin vol met eenden en konijntjes, en hebben we de moestuin bekeken. Het ziet er leuk uit allemaal en er zijn veel bankjes, dus wanneer het lekker weer is, zal ik daar wel vaker te vinden zijn.
Om even over drieën gingen zij weer weg, maar ik wist dat Miek en haar moeder om 4 uur weer langs zouden komen. Ik heb lekker mijn knutselspullen over het bureau verspreid ("Wat ben je aan het doen?" "Precies waar ik goed in ben: chaos creëren!) en ben wat enveloppen gaan maken. Vier envelopjes later werd er op mijn kamerdeur geklopt, en kwamen Miek en haar moeder binnen. Ook met hen ben ik nog even naar buiten gegaan, we hebben wat gekletst en om 5 uur vertrok Miek's moeder weer naar huis. Miek zelf bleef; zij zou blijven eten :-) Ik nam even een half uurtje rust terwijl zij een spelletje deed op de iPad. Toen was het half 6 en wilden we naar beneden gaan voor het eten, maar het bleek dat het in het weekend pas vanaf 6 uur open was. We moesten dus nog even wachten, maar uiteindelijk hebben we heerlijk gegeten!
Miekie is het hele bezoekuur nog gebleven, we hebben samen tv gekeken en lekker gekletst en geknuffeld. Het was fijn om weer even saampjes te kunnen zijn! Toen het half 9 was en ze weg moest, kreeg ik het voor het eerst sinds ik hier zit, even te kwaad. Ik wilde gewoon de hele avond tegen haar aan blijven hangen, zo in slaap vallen en morgenochtend weer naast haar wakker worden. Soms heb ik dat ineens extra erg; dat besef dat ik niet gewoon even naar huis kan als ik dat wil. Dat is lastig, maar gelukkig komt ze morgen weer langs :-)
Hmm een beetje een saai dagje dus. Maar toch best goed dat je dat moment na een week pas voor het eerst had toch? Ik vind dat je het goed doet tot nu toe hoor! Trotse bestie hierzo ;)
BeantwoordenVerwijderen