zaterdag 22 oktober 2011

Op ieder potje past een dekseltje

Soms kom je er ineens achter wie je echte vrienden zijn. Bijvoorbeeld als je langdurig ziek bent en niet meer zoveel afspraken kunt maken als voorheen, maar ook als je een andere geaardheid blijkt te hebben dan waar de meeste mensen vanuit gaan.
Ook ik heb dat meegemaakt. Vriendinnen die zich ineens niet meer om wilden kleden als ik in de kamer was (alsof iemand die toevallig lesbisch is, op álle vrouwelijke figuren vallen), maar gelukkig ook hele lieve reacties. De grappigste reactie was met stip: "Dat kan niet! Je hebt lang haar!" Eigenlijk kwam het erop neer dat bijna niemand het aan zag komen. Alleen vriendin/collega Sas had het vrij snel door, maar dat was misschien een beetje mijn eigen schuld. Als ze vroeg hoe het stond met mijn liefdesleven had ik het nooit over een hij/zij, maar altijd over 'die persoon'. Eigenlijk vond ik het ook niet nodig om het aan de grote klok te hangen, ook omdat ik niet wist hoe mijn collega's erop zouden reageren. Maar op een gegeven moment kwam voor mij het punt dat ik dacht: Als iemand me ernaar vraagt, zeg ik het gewoon. En zo kwam het dat steeds meer collega's er achter kwamen, eigenlijk nog voordat mijn directe familie het wist. Misschien was het toch nog 'veilig,' collega's staan redelijk ver van je af, ookal zie je ze dagelijks. Nu weten de meeste collega's het wel (zoiets gaat wel als een lopend vuurtje op een afdeling met grotendeels vrouwen :-)) en eigenlijk heb ik op het werk niet veel negatieve reacties gekregen. Dat viel me 100% mee. Nu worden er zelfs grapjes over gemaakt. "Jaja, kleine potjes hebben grote oren. Oh, sorry Jen!" Ook mijn familie reageerde positief. Er zal vast wel achter mijn rug om over me gepraat worden, maar dat zal vanzelf wel minder worden als iedereen er eenmaal aan gewend is dat ik een vriendin heb in plaats van een vriend.
Al met al ben ik vrienden kwijtgeraakt en heb ik er vrienden bijgekregen, soms zelfs uit een heel onverwachte hoek. Toch leuk dat mensen van wie je het niet verwacht, je soms het meeste accepteren zoals je bent.

3 opmerkingen:

  1. Ik heb het al tegen je gezegd, maar ik meld 't nogmaals: hartstikke mooi geschreven lieffie!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die mensen die je bent kwijt geraakt waren eigenlijk je vrienden al niet in de eerste plaats. Voor vriendschap moet zoiets namelijk niet uitmaken.

    BeantwoordenVerwijderen