Checkie in, checkie uit

In het begin was het wel wennen, die OV-chipkaart. Ik denk dat iedereen wel eens is vergeten in- of uit te checken. Inmiddels gaat het allemaal vanzelf, en bedenken mensen de meest bizarre manieren om hun kaart tegen de lezer te houden. Ik zal er een paar beschrijven.
Ten eerste: De tas-checker. Waarom zou je moeite doen om de kaart uit je handtas te halen? Dagelijks zie ik mensen - vooral vrouwen - de tram of bus in stappen, die hun hele tas tegen de lezer houden. Als dat niet werkt, draaien ze de tas een beetje, tot de 'bliep.' Vaak lukt het, soms niet. Dan slaken ze een diepe zucht, ritsen ze hun tas open en houden dan maar hun hele portemonnee voor het kastje. Irritant voor de mensen die ook in of uit willen stappen, maar nog een redelijk normale manier van in- en uitchecken.
Dan heb je broekzak-checkers. Het type dat, bij het in- en uitstappen van de tram of bus, in een vreemde houding tegen de kaartlezer aan hupst. Enkele mensen kijken hierbij al wat verbaasder, maar nog steeds word er niet echt van opgekeken.
Afgelopen week vond ik een nieuwe soort: de borstzak-checker. Een man hing op zo'n manier over het kastje heen, dat ik dacht dat hij niet lekker was geworden of was gevallen. Tot ik de bekende 'bliep' hoorde. Mijn eerste gedachte was: Serieus?! Maar het was toch echt zo. Toen hij een paar haltes verder weer moest uitchecken, ging hij op dezelfde manier hangen. De OV-chipkaart zat echt in zijn borstzak. Gelukkig was ik niet de enige die met opgetrokken wenkbrauwen naar dit tafereel keek.
Dan nog de meest bizarre van het stel: De kontzak-checker. Deze categorie maakt zichzelf ronduit belachelijk door uitgebreid hun achterwerk tegen de kaartlezer te duwen. Een soort van lapdance voor het apparaat. En ja, ze bestaan echt. Als er weer één instapt, klinkt er onderdrukt gegniffel door de hele bus of tram. Niet onterecht, want het ziet er ronduit stom uit.
Conclusie van deze blog: De OV-chipkaart zorgt voor heel wat hilariteit in het openbaar vervoer, maar ik hou het toch bij gewoon alleen de kaart tegen de lezer houden. En niet vergeten: Checkie in, checkie uit!