Vanmiddag, een paar minuten over vier. De liftdeuren zoeven langzaam dicht en ik leun tegen de wand. Één van mijn collega's, S., kijkt door de glazen achterwand van de lift. "Oh, wat schattig, je meissie staat er!" Meteen kijk ik op. De andere collega die in de lift staat, J., kijkt ook naar buiten. Ik stond bij de liftdeuren, maar wurm mezelf nu tussen J. en S. door om te zien of het inderdaad mijn vriendinnetje is die er staat.
Een grijns van oor tot oor verschijnt op mijn gezicht. Enthousiast zwaai ik. De toren aan de overkant geeft aan dat het 4 graden is, maar m'n meisje - die inderdaad op de parkeerplaats aan het wachten is - draagt een zonnebril. Typisch Miek, eigenzinnig als ze is. Of kan ik beter eigenwijs zeggen?
"Zo schattig. Je bent echt verliefd hè. Echt écht verliefd." Collega S. kijkt met een glimlach naar mijn stralende gezicht. Ik kan niets anders doen dan knikken. "Echt écht verliefd," herhaal ik, voordat de liftdeuren open gaan en ik naar buiten sprint.
Wat leuk om te lezen!!
BeantwoordenVerwijderen